روان‌شناسی و دین

یونگ در دستگاه روانشناسی خود که مبتنی بر پژوهش تجربی است، می کوشد که پدیده های گوناگونی را که به انسان مربوطند-و از جمله دین را-بر بنیاد شیوه های علمی بررسی کند و از توسل به هرگونه ملاحظات فوق طبیعی یا فلسفی بپرهیزد.او در تبیین مفهوم ها و اعمال دینی، پای فعالیت خلاق ضمیر ناخود آگاه را به میان می آورد و در عین حال دین را محصول حالت مراقبه و تذکر و توجه دقیق به بعضی عوامل موثری می داند که انسان عنوان (قدرت قاهر) را به آن ها اطلاق می کند.